Bij Joop’s Broodjes aan de overkant keken ze er van op. Dertig “energieneutrale en levensloopbestendige” woningen, belooft Vastgoed Veldboom, middels een billboard, waarop ook een artist impression van de nabije toekomst is te zien. Het oude Arkepand aan de Deurningerstraat in Enschede stond sinds 2001 te verpauperen, maar nu zit er eindelijk schot in die kwalijke zaak.
Axel Veldboom is een jonge projectontwikkelaar uit Groningen, waar hij meer dan honderd oude panden heeft gepimpt – overigens niet zonder buurtprotesten – om ze daarna uit te melken onder studenten. In Enschede bezit hij inmiddels ook een aantal panden, waaronder een bedrijfsverzamelgebouw aan de Edo Bergsmalaan.
In tegenstelling tot Groningen gaat hij in Enschede voor het luxe appartement en dus die energieneutrale en levensloopbestendige woningen. Prachtig.
“Ik krijg het woord nauwelijks uit mijn bek,” zegt een lunchgebruiker in de broodjeszaak, tussen twee happen van zijn Broodje Verschrikkelijk, waarmee Joop’s groot is geworden. “Wat betekent dat in hemelsnaam? Levensloopneutraalbestendig?” “Dat je er zonder energie te gebruiken tot op hoge leeftijd probleemloos kunt wonen,” legt zijn lunchpartner gewillig uit. Hij prakt zijn kroket met grote precisie over een ciabatta en opent een zakje mosterd.
De broodjeszaak zit net zo lang aan de Deurningerstraat als het hoofdkantoor van Arke. De voormalige reisorganisatie was in de beginjaren een grote afnemer van Joops levensloopbestendige, maar zeker niet energieneutrale broodjes.
De vaste lunchhap weet het trouwens zo net nog niet. Er is al vaak een plan gemaakt voor het gebouw en die Veldboom van het Vastgoed vraagt op zijn billboard om mede-investeerders die een mooi rendement van 5 procent wordt beloofd. “Dat zou betekenen dat hij de financiering nog niet rond heeft,” denkt Broodje Verschrikkelijk hardop.
“In ieder geval is het een leuke opsteker voor de gemeente,” vindt Broodje Kroket. “Ze willen de gevels van de aanloopstraten naar het centrum renoveren, las ik een paar weken geleden. In het centrum worden ongeveer alle gevels op het moment opgeleukt en dan is de Deurningerstraat natuurlijk geen gezicht.”
De mannen zwijgen even, nemen bijna synchroon een slok van hun koffie en kijken naar het billboard, waar de architect een paar vrolijke puntdaken op het platte dak heeft geprojecteerd. “Misschien iets voor mijn vrouw,” meent Broodje Verschrikkelijk. “Om haar gevels naar het centrum te renoveren.”
“Daar kon je op wachten,” vindt Broodje Kroket. “Dat een paar puntdaken jou op seksistische gedachten brengen. Pas maar op, over een paar jaar zit jij met je rollator aan de overkant te wachten tot je het boerenkerkhof op mag en is je vrouw gaan lopen met een energieneutraal en levensloopbestendig type.”