Hangjongeren, drugsdeals en prostitutie. Zover is het gekomen op het Diekman. Althans volgens het regionale dagblad en de lokale tv-zender. De hangjongeren scheuren met opgevoerde gti-tjes over het parkeerterrein, waardoor omwonenden en bezoekers hun leven niet meer zeker zijn. Bij Sportclub Enschede durven ze ’s avonds niet meer naar buiten en de vrees is dat de overlast in de lente en de zomer alleen maar gaat toenemen.
Tja.
Om de situatie te kunnen beoordelen, besluit ik, met gevaar voor eigen leven, naar het Diekman te gaan. Vroeger bracht ik er de herfstvakanties door in het zwembad, de kerstvakanties basketballend in de Diekmanhal, met Pasen was er schoolvoetbal, in de winter schaatsten we op de ondergespoten atletiekbaan in het stadion, waar je op zondagmiddag op de jongenstribune zat of was opgeroepen als ballenjongen. Hangen deden we alleen in de zomer op de grasvelden rond het buitenbad, waar we keken naar kleine Italiaanse gastarbeiders die er hun balkunsten vertoonden om de meiden te imponeren. En op zaterdagmiddag pikten we ons eigen doelpuntje mee in de B1 van Sportclub. Mooie tijden.
Maar die tijden zijn veranderd. Alleen de kenmerkende betonnen zuiltjes en de basalt muren uit de jaren vijftig herinneren nog aan het oude Sportpark Diekman. Het stadion heeft plaats gemaakt voor een vakschool en een appartementencomplex. Je kunt er vluchten in een potje glowgolf of starballs bowlen, het zwembad is opgepimpt tot Aquadrome, de sporthal van alle gemakken voorzien, alleen de kantine van Sportclub Enschede is onveranderd gebleven en ook clubicoon Jopie Janssen ziet er, ondanks zijn tachtig jaar, nog steeds uit of hij morgen weer als linksbuiten kan worden opgesteld.
Van scheurende hangjongeren is vandaag echter geen sprake en ook kunnen we niemand betrappen op hoeren en snoeren. Helaas. We geven de wakkere journalisten graag het voordeel van de twijfel, maar dit kan de hoofdredacteur niet bedoeld hebben met positief-constructieve berichtgeving.
Twee hangouderen, een man en een vrouw, laten hun hanghonden uit. Op mijn vraag of ze zich onveilig voelen en overlast hebben van scheurende, dealende en prostituerende jongeren, kijken ze me verbaasd aan. O ja, dat stond in de krant, herinnert de vrouw zich. De man leest geen kranten meer. Bangmakerij. Hij heeft jaren bij de brandweer gezeten. Ze maken hem de pis niet lauw en die honden moeten uitgelaten worden. Toch? We zijn allemaal jong geweest. Hij kijkt met enige spijt naar de vrouw. Lekker cruisen met de jongens en rondhangen met de meiden…dat is lang geleden.
Ik loop terug langs de vakschool en zie achter het raam jongens en meisjes van een jaar of dertien braaf in pannen roeren. Kookles…