Zebra in Haaksbergen

Omdat de avondvierdaagse dit jaar in het water was gevallen, bleef mij niets anders over dan een muzikale polonaise lopen in het buitengebied van Haaksbergen.

De finale van de Week van de Amateurkunst bestaat uit een Tuin Theater Tour, belangeloos aangeboden door de Lions. In de fraai landschappelijke tuin van de familie Leussink – Jumbo Leussink – worden we vergast op een half uur musicalsongs. Je moet er van houden. Wie dat niet doet, kan even verderop terecht in boerderij de Pingel, waar Edgar en Joop voor de open haard muzikale herinneringen ophalen aan juf Anneke.

Joop is in het dagelijks leven schoenverkoper, voor hij in Eibergen voor zichzelf begint als zelfstandig uitvaartondernemer. Hij houdt van theater, vandaar. Bij de Schoenenreus kan hij die liefhebberij nauwelijks ontplooien.
Hij zingt trouwens niet op begrafenissen. Een keer heeft hij het Ave Maria in een volle kerk gezongen, toen was hij zo zenuwachtig dat de hoge noot er niet meer lekker uitkwam. Hier, in de authentieke huiskamer van de Pingel, voelt hij zich op zijn gemak en raakt samen met vriend Edgar de gevoelige snaar bij liefhebbers van Andrea Bocelli en John Denver.

In deze boerderij kregen ze, evenals tientallen andere Twentse zangers, les van de befaamde zangpedagoge Anneke van der Graaf. Anneke is al jaren dood, maar haar geest leeft voort op de concertpodia en in de badkamers van haar pupillen. Zeker weten, zegt Joop, die na afloop het oudere publiek discreet scant op potentiële klantjes voor zijn uitvaartzaak. De mensen willen een vertrouwd gezicht bij het afscheid van hun dierbare. En dat gezicht heeft Joop, naast die doorleefde bariton.

Amateurkunst. Eigenlijk heb je er geen aparte week voor nodig. Het is er het hele jaar, ondanks of misschien wel dankzij alle rijks- en gemeentelijke bezuinigingen op muziekscholen, het cultureel jongeren paspoort, de museumjaarkaart en de bieb. Haaksbergen heeft voor haar amateurs een cultuurmakelaar, die de verschillende initiatieven van de burger wil verbinden en daardoor versterken. Voor twee jaar. Dan mogen ze met hem afrekenen. De fotobiënnale – tot eind oktober – in het buitengebied is onder andere door zijn toedoen van de grond gekomen.

Iedereen is tegenwoordig fotoamateur, daar kunnen we niet meer omheen, maar om de resultaten nou manshoog in de natuur te hangen tussen Scholtenhagen en Het Lankheet? Voor je het weet ontstaat er een jaarlijkse traditie, willen de amateurfotografen in aanpalende gemeentes het ook en wordt de ongerepte en kenmerkende Twentse natuur gepimpt met onnatuurlijk grote reproducties van goedbedoeld voyeurisme.

​​​​​​Afgelopen weekend werd één van de werken ontvreemd. Een doek van twee bij drie meter. Dat gebeurde twee jaar geleden ook al. Met de foto van een zebra. Een vijftienjarige knaap werd door zijn moeder betrapt op het illegale bezit van het doek. Volgens de jeugdige crimineel – een zelfverklaard fan van Heracles Almelo – kwam de zebra niet voor in Haaksbergen…

Geplaatst in 2016, Columnist.